Κυριακή 16 Νοεμβρίου 2008

Οι Θεσεις Α.ΦΟΙ.ΝΟ για τη Γ.Συνελευση του Συλλογου μας ενοψει της 17ης Νοεμβριου...


ΠΕΡΙ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ...
35 χρόνια πριν οι φοιτητές αντιλαμβανόμενοι τους εαυτούς τους ως ακαδημαϊκούς πολίτες
κλείστηκαν στο Πολυτεχνείο, μαχόμενοι ενάντια στη δικτατορία των συνταγματαρχών βροντοφωνάζωντας το σύνθημα «Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία», ένα σύνθημα που παραμένει πάντα επίκαιρο. Δεν μπορούσαν να μείνουν ανενεργοί απέναντι στη βίαιη καταπάτηση της ανθρώπινης ελευθερίας και αξιοπρέπειας και διάλεξαν με τόλμη το δρόμο του αγώνα.
ΨΩΜΙ - ΠΑΙΔΕΙΑ - ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
Τράπεζες μεγαθήρια πτωχεύουν, τα χρηματιστήρια καταρρέουν σαν ντόμινο και είναι πλέον
αναμφισβήτητο ότι βρισκόμαστε εντός μιας ευμεγέθους οικονομικής κρίσης. Η κρίση αυτή δεν περιορίζεται στο χρηματοπιστωτικό σύστημα αλλά είναι μια κρίση ολόκληρου του μοντέλου ανάπτυξης του δυτικού κόσμου.
Μια κρίση:
Οικολογική, που έχει φτάσει στα όρια της την ισορροπία του πλανήτη, ενεργειακή και παραγωγική.
Του αόρατου χεριού της αγοράς που μαγικά ισορροπεί προσφορά και ζήτηση σύμφωνα με τους φιλελεύθερους οικονομολόγους (και το οποίο μάλλον τα’ χει χάσει προ πολλού)
Της παγκοσμιοποίησης που έχει στείλει τα εργοστάσια στις ανατολικές χώρες προς αναζήτηση φτηνού εργατικού δυναμικού
Του δυτικού οικονομικού κόσμου που πλέον έχει δώσει τη σκυτάλη της ανάπτυξης σε χώρες όπως η Κίνα, η Ρωσία, η Ινδία, το Μεξικό κ.ο.κ.

Τα παραπάνω αναδεικνύουν μια ανάγκη αλλαγής του μοντέλου ανάπτυξης και παραγωγής, μια αλλαγή προσανατολισμού όλων των τομέων και βέβαια της παιδείας, από έναν Ενιαίο Χώρο Ανωτάτης Εκπαίδευσης με πιστωτικές μονάδες και κινητικότητα εργαζομένων- πακέτα, σε μια παιδεία ουσίας που σέβεται τις ιδιαιτερότητες κάθε κράτους, συντελεί στην αυτοδύνα-
μη εξυπηρέτηση των εσωτερικών του αναγκών και της ανεξαρτησίας του, εντός ενός κλίματος συνεργασίας και με τα άλλα κράτη.
ΨΩΜΙ - ΠΑΙΔΕΙΑ - ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
Τα τελευταία χρόνια μια σειρά από νομοθετήματα έρχονται να ταράξουν τα «βαλτωμένα», σύμφωνα με κάποιους, νερά της δημόσιας παιδείας.
Πηγή τους είναι το κοινοτικό δίκαιο, που μέσω αυτών αποσκοπεί στο να εγκαθιδρύσει τον ενιαίο ευρωπαϊκό χώρο ανώτατης παιδείας, δηλαδή την καθιέρωση κοινής πολιτικής σε όλα τα κράτη-μέλη της Ε.Ε. σε ό,τι αφορά στα ιδρύματα ανώτατης παιδείας. Προωθείται έτσι ένας νέος τύπος παιδείας, διαφορετικός απ’ ότι την ξέραμε ή την φανταζόμασταν. Μεταβάλλεται τόσο το υποκείμενο της παιδείας, δηλαδή ο τύπος του φοιτητή, όσο και το αντικείμενο της εκπαιδευτικής διαδικασίας, δηλαδή η παραγόμενη γνώση και έρευνα. Το ζητούμενο δεν είναι ένας φοιτητής που θα είναι πολύπλευρα καλλιεργημένος επιστήμονας και ακαδημαϊκός πολίτης, αλλά η παραγωγή ευέλικτου και υπερεξειδικευμένου εργατικού δυναμικού, προορισμένου να γίνει γρανάζι της παραγωγικής διαδικασίας. Τόσο εξειδικευμένου και μονομερούς ωστόσο, που αν οι ανάγκες της παραγωγής αλλάξουν, δεν μπορεί να προσαρμοστεί και αχρηστεύεται. Το πανεπιστήμιο δεν εκπαιδεύει για να προετοιμάσει τους απόφοιτούς του για να ανταποκριθούν στις ανάγκες της αγοράς, αλλά για να χρησιμοποιηθούν για τις συγκεκριμένες ανάγκες μιας συγκεκριμένης φάσης της αγοράς. Από την άλλη μεριά, η παραγόμενη γνώση περιορίζεται στις πληροφορίες που είναι «χρήσιμες» σύμφωνα με τα αγοραία κριτήρια και τεμαχίζεται προκειμένου να εξυπηρετηθεί η εξειδίκευση. Παράλληλα, η έρευνα περιορίζεται σε αυτή που γίνεται με τέτοιο τρόπο ώστε να υπάρχει άμεση απόσβεση και σίγουρο κέρδος, συχνά με αποτελέσματα καθοδηγούμενα από τους χρηματοδότες της.
...ΚΑΙ ΠΕΡΙ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ...
Η διαδικασία της αξιολόγησης, όπως αυτή καθιερώνεται στο νόμο 3374/2005, αποβλέπει στο να αξιολογεί την ποιότητα των ιδρυμάτων με βάση τα συγκεκριμένα κριτήρια που θέτει και να τους αποδίδει ανάλογες πιστωτικές μονάδες. Η λογική αυτή εφαρμόζει τις αρχές που θέτει η περιώνυμη Διακήρυξη της Μπολόνια, η οποία ζητάει την καθιέρωση του συστήματος πιστω-
τικών μονάδων προκειμένου να μπορούμε να συγκρίνουμε άμεσα τα ιδρύματα ανώτατης εκπαίδευσης στον ευρωπαϊκό χώρο και συνακόλουθα να διευκολύνεται τόσο η κινητικότητα των φοιτητών και των καθηγητών, όσο και των εργαζομένων, αφού οι εργοδότες τους θα μπορούν να συγκρίνουν εύκολα και άμεσα τα επαγγελματικά δικαιώματα που απορρέουν από το κάθε πτυχίο, έστω κι αν δε δόθηκαν όλα από το ίδιο ΑΕΙ. Εμείς προκρίνουμε μια διαφορετική νοηματοδότηση της αξιολόγησης, αυτής που αντί να ψάχνει την ποιότητα, προσπαθεί να εντοπίσει τις ανάγκες των ιδρυμάτων και να τις καλύψει ώστε αυτά να γίνουν καλύτερα, δίχως να μπαίνει σε μια λογική κατάταξης σε «καλύτερο» ή «χειρότερο», η οποία προωθεί την ανταγωνιστικότητα.
Υποκείμενο της αξιολόγησης σύμφωνα με το νόμο είναι 5 «ανεξάρτητοι» εμπειρογνώμονες «εγνωσμένου» κύρους. Δηλαδή; Αξιολόγηση απόλυτα εξωτερική, απλή μονάδα απόδοσης πιστωτικών μονάδων, αποκομμένη από τα ιδρύματα (θίγοντας σχεδόν το αυτοδιοίκητο). Δεν αρκεί! Αντίθετα, στοχεύουμε σε μια αυστηρά εσωτερική διαδικασία διενεργούμενη από και εντός της ακαδημαϊκής κοινότητας στα πλαίσια της συνδιοίκησης. Ενεργοί φοιτητές και καθηγητές που από κοινού θα εκφράζουν ανάγκες και αιτήματα, θα συνεργάζονται άμεσα με φορείς, θα διεκδικούν και θα αναβαθμίζουν το δημόσιο πανεπιστήμιο!
...ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΑ Κ.Ε.Σ. ...
Ο επίμαχος νόμος για τα Κ.Ε.Σ. που ψηφίστηκε από το θερινό τμήμα της Βουλής ρυθμίζει την λειτουργία των Κ.Ε.Σ. σε μια προσπάθεια να οργανώσει τον τρόπο αδειοδοτησης τους, συνεργασίας τους με ιδρύματα του εξωτερικού, κρατικού ελέγχου κ.ο.κ. Προετοιμάζει έτσι το δρόμο για την εξίσωση των επαγγελματικών δικαιωμάτων των πτυχιούχων Α.Ε.Ι. με αυτά των αποφοίτων των Κ.Ε.Σ., δρόμος που βέβαια παραμένει κλειστός όσο καθυστερεί η αναθεώρηση του άρθρου 16 του Συντάγματος το οποίο απαγορεύει ρητά την ίδρυση και λειτουργία ιδιωτικών ανώτατων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων. Ενώ όμως ο έλληνας νομοθέτης
δεν προχωρεί σε εξίσωση επαγγελματικών δικαιωμάτων, η ΕΕ έχει ήδη εκδώσει την σχετική
οδηγία, η οποία μάλιστα, ενόψει του ότι η Ελλάδα δεν την έχει ενσωματώσει έγκαιρα, έχει αποκτήσει άμεση ισχύ στην ελληνική έννομη τάξη. Το αποτέλεσμα είναι ότι κάθε πτυχιούχος Κ.Ε.Σ. μπορεί να την επικαλεστεί στα δικαστήρια και να πετυχει έτσι για τον εαυτό του ουσιαστικά την ίδια αντιμετώπιση που θα τύγχανε ένας πτυχιούχος Α.Ε.Ι. στη αγορά εργασίας. Ο ανταγωνισμός λοιπόν για μια θέση εργασίας μέλλεται να ενταθεί, ειδικά στον δημόσιο τομέα...
ΨΩΜΙ - ΠΑΙΔΕΙΑ - ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
Το κοινοτικό δίκαιο είναι αυτόνομο, πρωταρχικό και υπερέχει ουσιαστικά του εθνικού. Αποτέλεσμα αυτής της θεώρησης είναι η καταδίκη της χώρας μας με απόφαση του Δικαστηρίου Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων για τη μη μεταφορά της οδηγίας για την εξίσωση των
επαγγελματικών δικαιωμάτων των πτυχιούχων των ΚΕΣ με αυτά των αποφοίτων των ΑΕΙ. Το αίτημα για ελευθερία λοιπόν βαίνει επιτακτικό τη στιγμή που η ανεξαρτησία των κρατών δέχεται το μεγαλύτερο πλήγμα της. Τα κράτη-μέλη δεν μπορούν να αυτορυθμίζονται πλέον. Τα κέντρα λήψης αποφάσεων απομακρύνονται έτσι από τους πολίτες, μειώνοντας τη δυνατότητά τους για ουσιαστική αντίδραση και αντιπολίτευση. Τα παραδείγματα των δημοψηφισμάτων σε Γαλλία, Ολλανδία και Ιρλανδία δείχνουν πως οι λαϊκές διεκδικήσεις μπορούν να φέρουν αποτέλεσμα, μπορούν να διαφυλάξουν την ανεξαρτησία των κρατών, δημιουργώντας αντιπολιτευτικούς πόλους εντός της Ενωμένης Ευρώπης ζητώντας άλλο περιεχόμενο για την οργάνωση των ζωών μας.

ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΜΕ:

• Συμμετοχή στην πορεία για τον εορτασμό της επετείου του Πολυτεχνείου τη Δευτέρα 17 Νοεμβρίου - Προσυγκέντρωση στο Πολυτεχνείο στις 17.30 μ.μ.
• Διοργάνωση εκδήλωσης-προβολής με θέμα την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση στην Ελλάδα ανήμερα του Πολυτεχνείου και πριν τη διεξαγωγή της πορείας. Παρότι η σχολή θα παραμείνει κλειστή λόγω αργίας, μια τέτοια εκδήλωση θα “ζωντανέψει” το χώρο του Πανεπιστημίου, ενώ παράλληλα θα μας βοηθήσει να δούμε τον τελευταίο ως δημόσιο χώρο πολιτικής και πολιτισμικής ζύμωσης.
• Αλληλεγγύη στον Παναγιώτη Κετίκη, ο οποίος διώκεται αδίκως για κακουργήματα και πλημμελήματα και, προς ένδειξη της έμπρακτης συμπαράστασής μας - στα πλαίσια και μιας μορφής πολιτικού ακτιβισμού -, παράσταση στη δίκη του στην Κατερίνη στις 2 Δεκεμβρίου.
• Τη διεξαγωγή εκδήλωσης στα πλαισία του Συλλόγου Φοιτητών Νομικής για το μεταναστευτι
κό ζήτημα, με αφορμή τη νέα κοινοτική οδηγία που αποτελεί στροφή προς μια ιδιαίτερα σκληρή μεταναστευτική πολιτική από μεριάς της Ε.Ε. Το ζήτημα αυτό φαίνεται να παίρνει ανησυχητικές διαστάσεις ενόψει και της τρέχουσας χρηματοπιστωτικής κρίσης και των συνεπειών της...

ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΥΜΦΟΙΤΗΤΗ ΜΑΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΚΕΤΙΚΗ
Τα τελευταία χρόνια οι φοιτητές αντιλαμβανόμενοι τους εαυτούς τους και πάλι ως ακαδημαϊκούς πολίτες αυτής της χώρας βγήκαν στους δρόμους διεκδικώντας το συνταγματι-
κά κατοχυρωμένο δικαίωμά τους στη δωρεάν παιδεία. Στο πλαίσιο των αγώνων τους αυτών πολλές φορές αντιμετώπισαν βίαιη καταστολή, με αποκορύφωμα την περίπτωση του συμφοιτητή μας Παναγιώτη Κετίκη. Ο Παναγιώτης συνελήφθη για πρώτη φορά μαζί με άλλους 48 στην πανελλαδική πορεία της 8ης Μαρτίου 2007. Όλοι τους αθωώθηκαν πανη-
γυρικά. Παρ’ όλ’ αυτά μετά από δύο μήνες συνελήφθη ξανά άδικα για δυο πράσινα σταράκια και κρατήθηκε παράνομα για 1,5 μήνα... Στο πρόσωπο του βλέπουμε κάθε φοιτητή και ενεργό πολίτη που αγωνίζεται ανοιχτά για δημόσια και δωρεάν παιδεία. Στις 2 Δεκέμβρη δικαζόμαστε όλοι

Δεν υπάρχουν σχόλια: