"εσείς της είπατε ποτέ να σταματήσει;" (σημ.:τη συνδικαλιστική δράση, για την οποία δεχόταν απειλές και εξώδικα)
τι θα περιμένατε να απαντήσει μια μητέρα; η απάντηση, αυθόρμητη και αφοπλιστική:
"όχι. ποτέ. η Κωνσταντίνα πάλευε για όλο το λαό, δεν πάλευε μόνο για τον εαυτό της."
ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΚΟΥΝΕΒΑ:
5012 019021 277 Τράπεζα Πειραιώς
IBAN: GR28 0172 0120 0050 1201 9021 277
Descheva Elena Kuneva Kostadinka Nikolova
5012 019021 277 Τράπεζα Πειραιώς
IBAN: GR28 0172 0120 0050 1201 9021 277
Descheva Elena Kuneva Kostadinka Nikolova
το ιστολόγιο της Παναττικής Ένωσης Καθαριστριών και Οικιακού Προσωπικού
και η συνέντευξη της ψυχιάτρου της Κωνσταντίνας Κούνεβα στο tvxs:
«Να μην σκύψει κανείς το κεφάλι». Αυτό είναι το μήνυμα που αποστέλλει η Κωνσταντίνα Κούνεβα, δια στόματος της ψυχιάτρου της, Κατερίνας Μάτσα.
Αποσπάσματα από τη συνέντευξη:
"- Ήταν μια επίθεση για να πεθάνει. Όχι απλά της πέταξαν το οξύ, το βιτριόλι, αλλά την υποχρέωσαν - την ακινητοποίησαν & την υποχρέωσαν - να το καταπιεί. & υπάρχουν πάρα πολύ σοβαρές βλάβες στα εσωτερικά όργανα. Το ότι επέζησε είναι συνάρτηση της δύναμης που έχει αυτή η γυναίκα, της απόφασης της να τα καταφέρει. Όπως η ίδια είπε, η πρώτη νίκη είναι ότι δεν πέθανε, όπως θά'θελαν. Το επόμενο βήμα είναι να βγεί η αλήθεια στην επιφάνεια - & να φτάσουμε μέχρι το τέλος. & το τρίτο βήμα, που το θεωρεί εξίσου σημαντικό, είναι να γίνει τέτοια κινητοποίηση που να μην υπάρχουν πιά άλλοι σαν αυτήν, που να ζουν σ'αυτές τις συνθήκες, να είναι αντικείμενα όχι απλώς εκμετάλλευσης αλλά δουλεμπορίου, & να μην σκύβουν το κεφάλι. Αυτό θέλει, να μη σκύψει κανένας το κεφάλι, να μην περνάει πια αυτή η φοβερή δημοκρατία που ασκείται σ'αυτούς τους χώρους. (...)
- Να σταθούμε λίγο περισσότερο στο ψυχολογικό κομμάτι. Πως αντιμετώπισε την όλη κατάσταση & πως την αντιμετωπίζει;
- Ομολογουμένως εκπληκτικά. Δηλαδή έχει ένα τεράστιο ψυχικό σθένος και δίνει τη μάχη της με πολύ θάρρος, με πολύ κουράγιο, με πολύ ηρωισμό. Για φόβο δεν έχει μιλήσει, μιλάει κυρίως για το θυμό της - γιατί να γίνει αυτή η άδικη επίθεση, η βάρβαρη επίθεση - & αυτό την κάνει να μεγαλώνει η αποφασιστικότητα της. Είναι πάρα πολύ αποφασισμένη να μην το βάλει κάτω.
Ναι κατ'αρχήν η ίδια ενημερώνεται πάρα πολύ αναλυτικά για το τι γίνεται, για το κίνημα συμπαράστασης, για τις μεγάλες διαδηλώσεις αλλά & τις εκδηλώσεις που γίνονται σε περιοχές. (...) αισθάνεται ότι επιτέλους δίνεται η ευκαιρία να σταματήσει το δουλεμπόριο, να μην υπάρχουν πια τρομοκρατημένες συνάδερφοι της/συναδέρφισσες της, & να αποτελέσει η ίδια ένα παράδειγμα του ανθρώπου που δεν σκύβει το κεφάλι. Το πρώτο που μου είπε ήταν αυτό: θέλω να είμαι το παράδειγμα του ανθρώπου που δεν τρομοκρατείται.
- Εκείνη αντιλαμβάνεται ότι έχει μετατραπεί κατά κάποιο τρόπο σ'ένα σύμβολο για αυτό το κίνημα που έχει δημιουργηθεί & πώς το αντιμετωπίζει;
- Ναι, ναι, ναι, ναι, & το αντιλαμβάνεται & το συζητάμε, & η ίδια θεωρεί ότι είναι, από μία απόψη, μια μορφή δικαίωσης ενός αγώνα που δεν ξεκίνησε τώρα, που είχε μια μεγάλη διάρκεια & σ'αυτή τη διάρκεια - πριν την επίθεση - δεχόταν απειλές για τη ζωή της & δεν υποχωρούσε. Οι απειλές, τα ανώνυμα τηλεφωνήματα ήταν, εάν σταματήσεις να ανακατεύεσαι στα πόδια μας, δεν θά'χεις καμμία συνέπεια. Όσο μεγαλώνει η κρίση, τέτοια φαινόμενα δουλεμπορίου θα έχουμε πολλά, & πρέπει να αντισταθούμε πριν αυτό πάρει διαστάσεις τρομακτικές. Μου δίνει & εκείνη κουράγιο στη μάχη την καθημερινή, στον αγώνα που χρειάζεται να δίνεται κάθε μέρα & απο εμένα & απ'όλους μας. Δεν είναι λοιπόν ότι είναι μια ψυχιατρική ασθενής που χρειάζεται ψυχιατρική βοήθεια, αλλά είναι μια σχέση στη βάση ενός κοινού αγώνα για την ίδια υπόθεση: του ανθρώπου.
Τώρα πια αυτά τα συνεργεία δεν μπορούν να κάνουν ό,τι έκαναν παλιά. "
και η συνέντευξη της ψυχιάτρου της Κωνσταντίνας Κούνεβα στο tvxs:
«Να μην σκύψει κανείς το κεφάλι». Αυτό είναι το μήνυμα που αποστέλλει η Κωνσταντίνα Κούνεβα, δια στόματος της ψυχιάτρου της, Κατερίνας Μάτσα.
Αποσπάσματα από τη συνέντευξη:
"- Ήταν μια επίθεση για να πεθάνει. Όχι απλά της πέταξαν το οξύ, το βιτριόλι, αλλά την υποχρέωσαν - την ακινητοποίησαν & την υποχρέωσαν - να το καταπιεί. & υπάρχουν πάρα πολύ σοβαρές βλάβες στα εσωτερικά όργανα. Το ότι επέζησε είναι συνάρτηση της δύναμης που έχει αυτή η γυναίκα, της απόφασης της να τα καταφέρει. Όπως η ίδια είπε, η πρώτη νίκη είναι ότι δεν πέθανε, όπως θά'θελαν. Το επόμενο βήμα είναι να βγεί η αλήθεια στην επιφάνεια - & να φτάσουμε μέχρι το τέλος. & το τρίτο βήμα, που το θεωρεί εξίσου σημαντικό, είναι να γίνει τέτοια κινητοποίηση που να μην υπάρχουν πιά άλλοι σαν αυτήν, που να ζουν σ'αυτές τις συνθήκες, να είναι αντικείμενα όχι απλώς εκμετάλλευσης αλλά δουλεμπορίου, & να μην σκύβουν το κεφάλι. Αυτό θέλει, να μη σκύψει κανένας το κεφάλι, να μην περνάει πια αυτή η φοβερή δημοκρατία που ασκείται σ'αυτούς τους χώρους. (...)
- Να σταθούμε λίγο περισσότερο στο ψυχολογικό κομμάτι. Πως αντιμετώπισε την όλη κατάσταση & πως την αντιμετωπίζει;
- Ομολογουμένως εκπληκτικά. Δηλαδή έχει ένα τεράστιο ψυχικό σθένος και δίνει τη μάχη της με πολύ θάρρος, με πολύ κουράγιο, με πολύ ηρωισμό. Για φόβο δεν έχει μιλήσει, μιλάει κυρίως για το θυμό της - γιατί να γίνει αυτή η άδικη επίθεση, η βάρβαρη επίθεση - & αυτό την κάνει να μεγαλώνει η αποφασιστικότητα της. Είναι πάρα πολύ αποφασισμένη να μην το βάλει κάτω.
Ναι κατ'αρχήν η ίδια ενημερώνεται πάρα πολύ αναλυτικά για το τι γίνεται, για το κίνημα συμπαράστασης, για τις μεγάλες διαδηλώσεις αλλά & τις εκδηλώσεις που γίνονται σε περιοχές. (...) αισθάνεται ότι επιτέλους δίνεται η ευκαιρία να σταματήσει το δουλεμπόριο, να μην υπάρχουν πια τρομοκρατημένες συνάδερφοι της/συναδέρφισσες της, & να αποτελέσει η ίδια ένα παράδειγμα του ανθρώπου που δεν σκύβει το κεφάλι. Το πρώτο που μου είπε ήταν αυτό: θέλω να είμαι το παράδειγμα του ανθρώπου που δεν τρομοκρατείται.
- Εκείνη αντιλαμβάνεται ότι έχει μετατραπεί κατά κάποιο τρόπο σ'ένα σύμβολο για αυτό το κίνημα που έχει δημιουργηθεί & πώς το αντιμετωπίζει;
- Ναι, ναι, ναι, ναι, & το αντιλαμβάνεται & το συζητάμε, & η ίδια θεωρεί ότι είναι, από μία απόψη, μια μορφή δικαίωσης ενός αγώνα που δεν ξεκίνησε τώρα, που είχε μια μεγάλη διάρκεια & σ'αυτή τη διάρκεια - πριν την επίθεση - δεχόταν απειλές για τη ζωή της & δεν υποχωρούσε. Οι απειλές, τα ανώνυμα τηλεφωνήματα ήταν, εάν σταματήσεις να ανακατεύεσαι στα πόδια μας, δεν θά'χεις καμμία συνέπεια. Όσο μεγαλώνει η κρίση, τέτοια φαινόμενα δουλεμπορίου θα έχουμε πολλά, & πρέπει να αντισταθούμε πριν αυτό πάρει διαστάσεις τρομακτικές. Μου δίνει & εκείνη κουράγιο στη μάχη την καθημερινή, στον αγώνα που χρειάζεται να δίνεται κάθε μέρα & απο εμένα & απ'όλους μας. Δεν είναι λοιπόν ότι είναι μια ψυχιατρική ασθενής που χρειάζεται ψυχιατρική βοήθεια, αλλά είναι μια σχέση στη βάση ενός κοινού αγώνα για την ίδια υπόθεση: του ανθρώπου.
Τώρα πια αυτά τα συνεργεία δεν μπορούν να κάνουν ό,τι έκαναν παλιά. "
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου