Για πρωτοετείς και όχι μόνο ΙΙ - ..για την αυτονομία, την αξιοπρέπεια, τη συλλογικότητα, την αλληλεγγύη...

Το πανεπιστήμιο στα χέρια της ακαδημαϊκής κοινότητας

Το δημόσιο πανεπιστήμιο είναι αυτοδιοίκητο, πράγμα που σημαίνει ότι έχει οικονομική και διοικητική αυτοτέλεια, δηλαδή ρυθμίζουμε μόνοι μας τις υποθέσεις μας... Πρωτοτυπία της ελληνικής ανώτατης παιδείας είναι ότι αυτό γίνεται μέσω της συνδιοίκησης. Αυτό σημαίνει ότι οι αποφάσεις παίρνονται από όργανα στα οποία μετέχει ολόκληρη η ακαδημαϊκή κοινότητα, καθηγητές και φοιτητές.
Οι φοιτητές λοιπόν, μέσω των οργάνων του Συλλόγου μας, που είναι η Γενική Συνέλευση του Συλλόγου Φοιτητών Νομικής και το Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου συμμετεχουμε στη συνδιοικηση και ορίζουμε τους εκπροσώπους μας στα όργανα συνδιοίκησης, που είναι η Γενική Συνέλευση Τμήματος και οι Συνελεύσεις Τομέων. Η Γενική Συνέλευση του Συλλόγου μας είναι το ανώτατο όργανο του Συλλόγου και βασικός πυλώνας της συνδιοίκησης, καθώς διαμορφώνει τις θέσεις που μεταφέρουν οι εκπρόσωποι των φοιτητών στα όργανα συνδιοίκησης.

Η πολιτική δεν είναι εμπόριο ψήφων...

Μια πολιτική συλλογικότητα μέσα στο Πανεπιστήμιο δεν είναι φορέας παροχής υπηρεσιών στους φοιτητές. Ο ρόλος μας δεν είναι να κερνάμε καφέδες ή να μοιράζουμε Πολυκώδικες, ούτε να βοηθάμε “αφιλοκερδώς” στις εγγραφές τους πρωτοετείς, παίρνοντάς τους απ’ το χεράκι, υποτιμώντας μ’ αυτόν τον τρόπο την αξιοπρέπειά τους. Η δράση μας στοχεύει στο να διαμορφώσουμε πολιτική άποψη και να την μοιραστούμε, εισφέροντας τους προβληματισμούς μας, τις θέσεις μας, τα ερωτηματικά μας, συμμετέχοντας έτσι στον πολιτικό διάλογο μέσα στο Σύλλογό μας, στις Γενικές Συνελεύσεις, στις συζητήσεις στους διαδρόμους, στα αμφιθέατρα, στην πόλη... Μόνο λοιπόν μέσα από την ακηδεμόνευτη πολιτικοποίηση, τη σύγκρουση αλλά και τη σύνθεση των απόψεων μέσα σε ένα ζωντανό Σύλλογο μπορούν να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για μια ουσιαστική αλλαγή στις ζωές μας...

Πίσω από αυτές τις αφηρημένες διατυπώσεις κρύβεται η ευθύνη καθενός από μας για το πώς αντιλαμβάνεται τη συμμετοχή του στην ακαδημαϊκή κοινότητα.
Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι δεν είμαστε καταναλωτές.
Διαμορφώνουμε οι ίδιοι, σαν άτομα και σα συλλογικότητες, την πραγματικότητά μας μέσα και έξω από το πανεπιστήμιο.
Κοντολογίς, για όλα τα καλώς και κυρίως τα κακώς κείμενα υπεύθυνοι είμαστε εμείς!

Η δημόσια δωρεάν παιδεία είναι δική μας ευθύνη...

Ο δημόσιος χαρακτήρας της παιδείας τον τελευταίο καιρό είναι υπό ... αναθεώρηση. Στο παιχνίδι μπαίνουν σκέψεις για ίδρυση ιδιωτικών ΑΕΙ ενώ ταυτόχρονα η έρευνα διαρρέει από τα πανεπιστήμια προς τα ιδιωτικά ερευνητικά κέντρα. Παράλληλα στο ίδιο το ταλαιπωρημένο δημόσιο πανεπιστήμιο, με τον πρόσφατο νόμο-πλαίσιο και τις προσπάθειες για αναθεώρηση του άρθρου 16, αρχίζουν να εισάγονται κριτήρια οικονομικής ανταποδοτικότητας. Η λειτουργία της εκπαίδευσης προσομοιάζει σταδιακά με λειτουργία επιχείρησης, μεγαλώνοντας μια νέα γενιά υπερεξειδικευμένων, αποπολιτικοποιημένων και αγράμματων ανθρώπων με ένα ευέλικτο και ανασφαλές εργασιακό μέλλον μπροστά τους.

Το δημόσιο πανεπιστήμιο σήμερα δεν αντιμετωπίζει μόνο προβλήματα έξωθεν. Έχει κι άλλα μπόλικα στο εσωτερικό του… Οικογενειοκρατία, η προώθηση των «ημέτερων» από άποψη πολιτικοκομματικής απόχρωσης, παρασκηνιακές δοσοληψίες με εξωπανεπιστημιακούς φορείς, πληρωμένη και κατευθυνόμενη έρευνα, αυθαιρεσία και άλλα πολλά… Όσο για τους φοιτητές, αδιαφορούν για το δημόσιο πανεπιστήμιο του οποίου αποτελούν το πιο ζωτικό κομμάτι, το αντιλαμβάνονται ως καταναλωτικό προϊόν και το εγκαταλείπουν στην τύχη του...

Δημιουργείται λοιπόν ένα δίπολο που παλεύει για ένα διαφορετικό περιεχόμενο για την παιδεία, για ένα διαφορετικό παραγωγικό μοντέλο, για μια διαφορετική αντίληψη της κοινωνίας και του εαυτού μας μέσα σε αυτή, για μια διαφορετική ηθική, για το ίδιο το περιεχόμενο των λέξεων.

Από τη μία η αντίληψη που θέλει μια εκπαίδευση-προϊόν, που να εξυπηρετεί τις ανάγκες της αγοράς, έναν φοιτητή-καταναλωτή και υπερεξειδικευμένο, ένα πανεπιστήμιο αποστειρωμένο και προσανατολισμένο στην αγορά.
Από την άλλη εμείς, που θέλουμε μια παιδεία δημόσια, να εξυπηρετεί τις ανάγκες της κοινωνίας, έναν φοιτητή ενεργό ακαδημαϊκό πολίτη και πολύπλευρο επιστήμονα και άνθρωπο, το πανεπιστήμιο ένα δημόσιο χώρο, πολιτικού διαλόγου και κοινωνικών συγκρούσεων.

Πρόκειται για μια πάλη διαρκείας, καθημερινή, προσωπική και συλλογική ταυτόχρονα, ανάμεσα σε δύο διαφορετικούς τρόπους σκέψης και ζωής...

Να σκαρώσουμε τη δική μας πολιτική μακριά από μικροκομματικά συμφέροντα...

Οι Α.ΦΟΙ.ΝΟ. είμαστε μια ανεξάρτητη συλλογικότητα γιατί δεν ετεροκαθοριζόμαστε από κομματικά και συντεχνιακά ή μικροπολιτικά συμφέροντα και σκοπιμότητες.
Τα λάθη αλλά και οι επιτυχίες μας θα μας ανήκουν.

Ακριβώς επειδή εμείς δεν έχουμε έτοιμα «πακέτα» προειλημμένων πολιτικών θέσεων, αποτελεί κάθε φορά ένα στοίχημα η κατανόηση της κοινωνικοπολιτικής μας πραγματικότητας και η αναζήτηση λύσεων αυτόνομα και από τα κάτω, αποτέλεσμα του συλλογικού μας κόπου και των προσωπικών μας προσπαθειών, αλλά και υπερβάσεων.
Με λίγα λόγια, η δική μας ιδεολογία είναι αυτή που χτίζουμε καθημερινά τόσο με τις θέσεις στις οποίες καταλήγουμε - ύστερα από μοίρασμα του κόπου, έρευνα, ενημέρωση και σύνθεση απόψεων - , όσο και με τη συμμετοχή μας σε δράσεις που αφορούν ζητήματα πολιτικά, εργασιακά, οικολογικά, πολιτιστικά.
Οι αρχές και οι αξίες μας διαμορφώνονται συνεχώς, δημιουργώντας παρακαταθήκες για το μέλλον.

Προτιμούμε να υπαγάγουμε την ιδεολογία μας στην πραγματικότητα και όχι την πραγματικότητα στην ιδεολογία, με προκρούστειες μεθόδους.
Δεν είμαστε ούτε η Θέση ούτε η Αντίθεση, παρά η Σύνθεση.

Προτιμούμε να προσδιοριζόμαστε μέσα από την πολιτική μας δράση, αντί να βολευόμαστε μέσα σε καλούπια και πίσω από προκατασκευασμένες ταυτότητες οι οποίες για πολλούς έχουν χάσει το νόημά τους.
Έχουμε δει αριστερούς να φέρονται δεξιά και δεξιούς να φέρονται αριστερά, και δεν τις εμπιστευόμαστε.
Ας αφήσουμε να μιλήσει για μας ό,τι μιλάει πιο δυνατά και πιο ειλικρινά από κάθε ταμπέλα: οι πράξεις μας...

Με όπλα μας λοιπόν την συλλογική δράση και την αλληλεγγύη,
θέτουμε τις δικές μας βάσεις, στο δρόμο
για την αμεσοδημοκρατία,
την αυτονομία,
την αξιοπρέπεια...