Τη χρονιά που πέρασε, και με αφορμή τη δολοφονική απόπειρα εναντίον της Κ. Κούνεβα, με κύριο ύποπτο την εργολαβική εταιρία που την απασχολούσε, τέθηκε στο ΑΠΘ το ζήτημα του καθεστώτος των εργολαβιών στον τομέα του καθαρισμού και της φύλαξης.
Εργολαβία στα Πανεπιστήμια είναι η σύμβαση εκείνη που συνάπτεται μεταξύ του Α.Π.Θ. και ιδιωτικών εταιρειών καθαρισμού ή άλλων υπηρεσιών. Με αυτή τη σύμβαση το Πανεπιστήμιο αναθέτει στην εργολαβική εταιρεία την παροχή και οργάνωση ανθρώπινου δυναμικού και υλικοτεχνικών πόρων για την κάλυψη ορισμένων λειτουργικών αναγκών του. Στην πράξη το καθεστώς των εργολαβιών μέσα στο Α.Π.Θ. αλλά και άλλού (π.χ. στον ΗΣΑΠ όπου δούλευε η Κ. Κούνεβα) έχει μετατραπεί σε καθεστώς εκμετάλλευσης και τρομοκρατίας των εργαζομένων των εταιρειών εργολαβίας καθώς είναι, στη μεγάλη τους πλειοψηφία, ανειδίκευτοι μετανάστες – ομάδες που ως γνωστόν είναι από τις πιο ευάλωτες και γίνονται ακόμη πιο εύκολα έρμαιο στα χέρια των εργοδοτών. Σε πολλές περιπτώσεις αδυνατούν να διαπραγματευτούν τις συμβάσεις, το περιεχόμενο των οποίων συχνά ούτε καν γνωρίζουν. Σπάνια οργανώνονται σε συνδικάτα, επομένως δεν μπορούν να δράσουν ή να διεκδικήσουν συλλογικά. Μένουν έτσι έκθετοι απέναντι στον εργοδότη, και συχνά σε ένα κλίμα τρομοκρατίας που καλλιεργείται με απειλές, παρενοχλήσεις και συνεχείς μετακινήσεις, οι οποίες έχουν συνήθως μορφή τιμωρίας.
Μέσα από συλλογικές διαδικασίες (γενικές συνελεύσεις και αποφάσεις συλλόγων, δημιουργία της Πρωτοβουλίας ενάντια στις εργολαβίες) φάνηκε καθαρά πως η κατάργηση αυτού του εργολαβικού καθεστώτος στο ΑΠΘ αλλά και παντού δεν είναι ένα θέμα που αφορά μόνον τις καθαρίστριες ή τους φύλακες (αν και αυτοί είναι που βαρύνονται από τις άθλιες συνθήκες εργασίας, την εργοδοτική τρομοκρατία, την αποστέρηση βασικών εργασιακών δικαιωμάτων)… Αποτελεί και υπόθεση όλων όσων ζουν και δρουν στο Πανεπιστήμιο, αφού είναι ζήτημα πάνω απ’ όλα αξιοπρέπειας να μην συντηρούνται τέτοιου είδους απαράδεκτες εργασιακές σχέσεις μέσα σε έναν χώρο ασύλου, σε έναν χώρο που αυτοδιοικείται από τα μέλη της ακαδημαϊκής του κοινότητας. Άλλωστε, είμαστε όλοι μελλοντικοί εργαζόμενοι, που μέσα σ’ ένα πλαίσιο συνεχούς ελαστικοποίησης των εργασιακών σχέσεων και επισφάλειας, πρέπει να αντιτάξουμε τους συλλογικούς μας αγώνες.
Μέσα από τη δράση Φοιτητικών Συλλόγων και της Πρωτοβουλίας, που προχώρησαν σε κατάληψη του κτιρίου διοίκησης στην προσπάθεια τους να αναδείξουν το θέμα και πραγματοποίησαν εκδηλώσεις για το ζήτημα, πορείες, ενημέρωση στην πόλη, κατάληψη στην Επιθεώρηση Εργασίας κ.ά., κερδήθηκαν αρκετά. Το ζήτημα των εργολαβιών βγήκε στην επιφάνεια και οι πρυτανικές αρχές αναγκάστηκαν να καλέσουν ανοιχτή Σύγκλητο και να δεσμευτούν για σύσταση μιας επιτροπής που θα εξέταζε το ζήτημα. Όμως ο αγώνας για αξιοπρέπεια στην εργασία δεν μπορεί να σταματήσει, εωσότου καταργηθούν πλήρως αυτού του είδους οι απάνθρωπες εργασιακές σχέσεις…
Μέσα σε ένα κλίμα συνεχούς εργοδοτικής αυθαιρεσίας, κάτω από το μανδύα των «νέων μορφών εργασίας» που αυξάνονται και πληθύνονται (stage, ενοικίαση εργαζομένων, εργολαβίες, μερική απασχόληση), τα φαινόμενα τρομοκρατίας κατά εργαζομένων που μάχονται για τα δικαιώματά τους, με τη μορφή επιθέσεων, απειλών κλπ είναι πάρα πολλά. Τις περισσότερες φορές ωστόσο δε γίνονται γνωστά και συγκαλύπτονται. Μετά το γνωστό σε όλους χτύπημα εναντίον της Κούνεβα λοιπόν, έρχεται μια νέα επίθεση κατά του Δημήτρη Τζίργα, πρώην εργαζομένου στη φύλαξη του ΑΠΘ, ο οποίος με συνεχείς διεκδικήσεις του, είχε πολλές φορές «ενοχλήσει» την εργοδοσία. Ύστερα από δικαστική νίκη του εν λόγω εργαζομένου και καταδικαστική απόφαση εναντίον της εργολαβικής εταιρίας που τον απασχολούσε, χτυπήθηκε από φορτηγό με αποτέλεσμα να σπάσει χέρι και πόδι. Το γεγονός αυτό παίρνει μεγαλύτερες διαστάσεις αν λάβουμε υπόψη πως στους επόμενους μήνες θα γίνει προκήρυξη διαγωνισμού για αλλαγή της εργολαβικής εταιρίας που θα αναλάβει την φύλαξη του ΑΠΘ.
Ζητούμε:
Να καταγγείλει το Α.Π.Θ. τις συμβάσεις εργολαβίας, καθώς έχει υποχρέωση να κάνει, αφού καταστρατηγείται η εργασιακή νομοθεσία και να κηρυχθούν έκπτωτοι οι εργολάβοι
Να καταργηθούν οι εργολαβίες
Να μονιμοποιηθούν οι ήδη εργαζόμενοι
Αλληλεγγύη στα θύματα της εργοδοτικής τρομοκρατίας
Εργολαβία στα Πανεπιστήμια είναι η σύμβαση εκείνη που συνάπτεται μεταξύ του Α.Π.Θ. και ιδιωτικών εταιρειών καθαρισμού ή άλλων υπηρεσιών. Με αυτή τη σύμβαση το Πανεπιστήμιο αναθέτει στην εργολαβική εταιρεία την παροχή και οργάνωση ανθρώπινου δυναμικού και υλικοτεχνικών πόρων για την κάλυψη ορισμένων λειτουργικών αναγκών του. Στην πράξη το καθεστώς των εργολαβιών μέσα στο Α.Π.Θ. αλλά και άλλού (π.χ. στον ΗΣΑΠ όπου δούλευε η Κ. Κούνεβα) έχει μετατραπεί σε καθεστώς εκμετάλλευσης και τρομοκρατίας των εργαζομένων των εταιρειών εργολαβίας καθώς είναι, στη μεγάλη τους πλειοψηφία, ανειδίκευτοι μετανάστες – ομάδες που ως γνωστόν είναι από τις πιο ευάλωτες και γίνονται ακόμη πιο εύκολα έρμαιο στα χέρια των εργοδοτών. Σε πολλές περιπτώσεις αδυνατούν να διαπραγματευτούν τις συμβάσεις, το περιεχόμενο των οποίων συχνά ούτε καν γνωρίζουν. Σπάνια οργανώνονται σε συνδικάτα, επομένως δεν μπορούν να δράσουν ή να διεκδικήσουν συλλογικά. Μένουν έτσι έκθετοι απέναντι στον εργοδότη, και συχνά σε ένα κλίμα τρομοκρατίας που καλλιεργείται με απειλές, παρενοχλήσεις και συνεχείς μετακινήσεις, οι οποίες έχουν συνήθως μορφή τιμωρίας.
Μέσα από συλλογικές διαδικασίες (γενικές συνελεύσεις και αποφάσεις συλλόγων, δημιουργία της Πρωτοβουλίας ενάντια στις εργολαβίες) φάνηκε καθαρά πως η κατάργηση αυτού του εργολαβικού καθεστώτος στο ΑΠΘ αλλά και παντού δεν είναι ένα θέμα που αφορά μόνον τις καθαρίστριες ή τους φύλακες (αν και αυτοί είναι που βαρύνονται από τις άθλιες συνθήκες εργασίας, την εργοδοτική τρομοκρατία, την αποστέρηση βασικών εργασιακών δικαιωμάτων)… Αποτελεί και υπόθεση όλων όσων ζουν και δρουν στο Πανεπιστήμιο, αφού είναι ζήτημα πάνω απ’ όλα αξιοπρέπειας να μην συντηρούνται τέτοιου είδους απαράδεκτες εργασιακές σχέσεις μέσα σε έναν χώρο ασύλου, σε έναν χώρο που αυτοδιοικείται από τα μέλη της ακαδημαϊκής του κοινότητας. Άλλωστε, είμαστε όλοι μελλοντικοί εργαζόμενοι, που μέσα σ’ ένα πλαίσιο συνεχούς ελαστικοποίησης των εργασιακών σχέσεων και επισφάλειας, πρέπει να αντιτάξουμε τους συλλογικούς μας αγώνες.
Μέσα από τη δράση Φοιτητικών Συλλόγων και της Πρωτοβουλίας, που προχώρησαν σε κατάληψη του κτιρίου διοίκησης στην προσπάθεια τους να αναδείξουν το θέμα και πραγματοποίησαν εκδηλώσεις για το ζήτημα, πορείες, ενημέρωση στην πόλη, κατάληψη στην Επιθεώρηση Εργασίας κ.ά., κερδήθηκαν αρκετά. Το ζήτημα των εργολαβιών βγήκε στην επιφάνεια και οι πρυτανικές αρχές αναγκάστηκαν να καλέσουν ανοιχτή Σύγκλητο και να δεσμευτούν για σύσταση μιας επιτροπής που θα εξέταζε το ζήτημα. Όμως ο αγώνας για αξιοπρέπεια στην εργασία δεν μπορεί να σταματήσει, εωσότου καταργηθούν πλήρως αυτού του είδους οι απάνθρωπες εργασιακές σχέσεις…
Μέσα σε ένα κλίμα συνεχούς εργοδοτικής αυθαιρεσίας, κάτω από το μανδύα των «νέων μορφών εργασίας» που αυξάνονται και πληθύνονται (stage, ενοικίαση εργαζομένων, εργολαβίες, μερική απασχόληση), τα φαινόμενα τρομοκρατίας κατά εργαζομένων που μάχονται για τα δικαιώματά τους, με τη μορφή επιθέσεων, απειλών κλπ είναι πάρα πολλά. Τις περισσότερες φορές ωστόσο δε γίνονται γνωστά και συγκαλύπτονται. Μετά το γνωστό σε όλους χτύπημα εναντίον της Κούνεβα λοιπόν, έρχεται μια νέα επίθεση κατά του Δημήτρη Τζίργα, πρώην εργαζομένου στη φύλαξη του ΑΠΘ, ο οποίος με συνεχείς διεκδικήσεις του, είχε πολλές φορές «ενοχλήσει» την εργοδοσία. Ύστερα από δικαστική νίκη του εν λόγω εργαζομένου και καταδικαστική απόφαση εναντίον της εργολαβικής εταιρίας που τον απασχολούσε, χτυπήθηκε από φορτηγό με αποτέλεσμα να σπάσει χέρι και πόδι. Το γεγονός αυτό παίρνει μεγαλύτερες διαστάσεις αν λάβουμε υπόψη πως στους επόμενους μήνες θα γίνει προκήρυξη διαγωνισμού για αλλαγή της εργολαβικής εταιρίας που θα αναλάβει την φύλαξη του ΑΠΘ.
Ζητούμε:
Να καταγγείλει το Α.Π.Θ. τις συμβάσεις εργολαβίας, καθώς έχει υποχρέωση να κάνει, αφού καταστρατηγείται η εργασιακή νομοθεσία και να κηρυχθούν έκπτωτοι οι εργολάβοι
Να καταργηθούν οι εργολαβίες
Να μονιμοποιηθούν οι ήδη εργαζόμενοι
Αλληλεγγύη στα θύματα της εργοδοτικής τρομοκρατίας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου