Πέμπτη 5 Φεβρουαρίου 2009

Το ασυλο στα χερια της ακαδημαικης κοινοτητας... Σκεψεις ενοψει της συνάντησης για το θεμα της καταληψης του βαγονιου του οσε...

Το άσυλο πρέπει να περιφρουρηθεί από την ίδια την ακαδημαϊκή κοινότητα και οχι να αφεθει στο ελεος της αστυνομιας.

Και αυτο όχι μόνο σε έκτακτες περιπτώσεις, όπως συνέβη με την ολονύχτια περιφρούρηση της Νομικής Σχολής, του Φυσικού κ.α. από φοιτητές και καθηγητές προκειμένου να μη γίνουν καταστροφές. Πρόκειται για μια μάχη καθημερινή, για την ευθύνη και το προνόμιο οχι να γινουμε χωροφυλακες, αλλα να δώσουμε ζωή και περιεχόμενο στο πανεπιστήμιο και με αυτό τον τρόπο να επανανοηματοδοτήσουμε το άσυλο και να διασφαλίσουμε την ακαδημαϊκή ελευθερία.

Ως συλλογικότητα ειμαστε με την νοηματοδοτηση του πανεπιστημιακου χωρου ως δημοσιου χωρου εκφρασης ολων των τασεων της ακαδημαικης κοινοτητας και βαλλουμε εναντια σε κάθε μορφη υλικης και όχι μονο ιδιωτικοποιησης του χωρου αυτου.

Στο πλαίσιο αυτό, αντιλαμβανόμαστε και την κατάληψη του βαγονιού για τη δημιουργία ραδιοφωνικού σταθμού, ως τροπο εκφρασης και δρασης ενός πολιτικου κομματιου που στην ουσια ερχεται να καλυψει το κενο που εχει εδώ και χρονια αφησει η κοινοτητα μας να χασκει. Το κενο της αδιαφοριας και της αδρανειας.

Έντονα
Πρέπει να πάψουμε να αντιλαμβανόμαστε το πανεπιστήμιο ως ένα σύνολο εγκαταστάσεων, ως ένα καταναλωτικό προϊόν από όπου αντλούμε ό,τι μπορούμε για να ωφεληθούμε και ως πηγή στείρας γνώσης, επαγγελματικης καταξιωσης ή αποδοχων.

Η βίαιη απομακρυνση του βαγονιου δεν είναι το διακυβευμα για μας, η αναγκη μας, κ θα σταθούμε απέναντι σε όσους τη χρησιμοποιήσουν ως δούρειο ίππο για να καταλύσουν το άσυλο. Μπορούμε όμως να δημιουργήσουμε αλλες ανάγκες: τη συλλογική μας προσπαθεια και αγαπη για ένα δημόσιο πανεπιστήμιο.
Να το αντιληφθούμε σαν τον κοινωνικό μας χώρο, να περιφρουρήσουμε τον χαρακτήρα του και να δραστηριοποιηθούμε τόσο ατομικά όσο και στο πλαίσιο των συλλόγων μας..

... για να γεμίσει το άσυλο με τις παράνομες κινηματογραφικές μας προβολές, τη μουσική μας, τις εκδηλώσεις μας, τις συζητήσεις μας, τις συναντήσεις μας, τις διαφωνίες μας, τις φωνές μας. Κοντολογίς, με τους εαυτούς μας.



...μήπως η είσοδος των ΜΑΤ στο πανεπιστήμιο καταλήξει κάπως έτσι;


Μαρτυρία από τα γεγονότα στην οδό Ασκληπιού 14. Παρακολουθήστε πλάνα από τον αποκλεισμό και συλλήψεις διαδηλωτών στο συγκεκριμένο σημείο. Αστυνομικοί χτυπούν και ρίχνουν στο έδαφος μία ηλικιωμένη γυναίκα, που στεκόταν ανάμεσα σε ΜΑΤ και διαδηλωτές για να προστατεύσει τους τελευταίους.




Περίπου στις 4 το μεσημέρι μια ομάδα παιδιών βρέθηκε στην οδό Ασκληπιού 14, κυνηγημένοι από την Αστυνομία. Μπήκαν αρχικά σε ένα κατάστημα με ψιλικά στο ισόγειο της οικοδομής και στη συνέχει στην είσοδο της πολυκατοικίας που υπάρχει στο ίδιο κτίριο. Σε πολύ λίγα λεπτά αποκλείστηκαν εκεί από ισχυρές δυνάμεις των ΜΑΤ, ενώ στην αρχή έγινε προσπάθεια να αποκλειστεί η πρόσβαση στο σημείο στους δημοσιογράφους.
Αργότερα έγινε γνωστό πως μεταξύ των 70 - 80 ατόμων που ήταν στην πολυκατοικία υπήρχαν τουλάχιστον δύο τραυματίες και ζητήθηκε βοήθεια από την Κεντρική Κλινική Αθηνών η οποία βρίσκεται σε απόσταση λίγων μέτρων. Ακόμα και οι γιατροί προσέγγισαν με δυσκολία το σημείο για να παράσχουν βοήθεια στους τραυματίες ενώ ακόμα και όταν βγήκαν μεταφέροντας μια κοπέλα τραυματία δέχτηκαν επίθεση από τα ΜΑΤ.

Όπως φάνηκε τα ΜΑΤ είχαν σαφείς εντολές να κάνουν συλλήψεις στο συγκεκριμένο σημείο. Επικράτησε ένταση και άρχισαν να τραβάνε κόσμο στο σωρό μέχρι και μια ηλικιωμένη γυναίκα που έτυχε να βρίσκεται εκεί, την οποία και τελικά συνέλαβαν. Επίσης συνελήφθησαν στο συγκεκριμένο σημείο δικηγόροι της Ομάδας νομικής προστασίας αλλά και άλλοι δικηγόροι από τα γύρω γραφεία που ειδοποιήθηκαν και έσπευσαν άμεσα στο σημείο για να εμποδίσουν τις συλλήψεις των παιδιών.

Πολύ χαρακτηριστική είναι η στάση του ιδιοκτήτη του ψιλικατζίδικου, ο οποίος συνεχώς καλούσε τα ΜΑΤ να συλλάβουν τον ίδιο και να αφήσουν να φύγουν τα παιδιά που είχαν βρει καταφύγιο στο μαγαζί του.

Η ένταση κορυφώθηκε όταν χτυπήθηκαν δημοσιογράφοι οι οποίοι είχαν εντωμεταξύ φτάσει στο σημείο και κάλυπταν όσα διαδραματίζονταν εκεί. Χτυπήθηκε αρκετά ένας φωτογράφος των ΝΕΩΝ, ο οποίος μεταφέρθηκε και αυτός στην Κεντρική Κλινική Αθηνών.

Από τους παρευρισκόμενους γίνονταν συνεχείς εκκλήσεις για την μετάβαση εισαγγελέα στο σημείο για να ελέγξει τις αυθαιρεσίες που διέπρατταν οι αστυνομικοί. Αντί του εισαγγελέα ήρθε ακριβώς έξω από την πολυκατοικία μια κλούβα των ΜΑΤ, στην οποία φορτώθηκαν τουλάχιστον 15-20 άτομα, εκ των οποίων πολλοί δικηγόροι αλλά και κόσμος που είχε σχηματίσει αλυσίδες έξω από την πολυκατοικία. Μεταξύ αυτών μεταφέρθηκε στην κλούβα και η ηλικιωμένη γυναίκα που μόλις πριν είχε χτυπηθεί και είχε προς στιγμή χάσει τις αισθήσεις της.

Μετά τις συλλήψεις δόθηκε εντολή για αποχώρηση των ΜΑΤ από το συγκεκριμένο σημείο.

από το http://www.tvxs.gr/v2972

3 σχόλια:

------------------------------------------------------ είπε...

τι ακριβώς έγινε με το βαγόνι του ΟΣΕ?
ξερω ποιο είναι γι'αυτο ρωτάω

ανεξάρτητος απο ΑΣΟΕΕ.

Ανεξάρτητοι ΦΟΙτητές ΝΟμικής είπε...

@ ανεξαρτητος ασοεε

Χαιρετούμε!

Λοιπον, το εν λογω βαγονι χρησιμοποιουνταν ως εκδοτηριο εισιτηριων από τον ΟΣΕ τα τελευταια χρονια ομως εδω και πολυ καιρο ειχε κλεισει λογω ελλειψης προσωπικου.

Παρεμενε ερημο μεχρι που μια ομαδα του ευρυτερου αναρχικου-αντιεξουσιαστικου χωρου το κατελαβε με σκοπο να στεγασει εκει το διαδικτυακο ραδιoφωνο revolt.

Η Σύγκλητος φέρνοντας έκτακτα το θέμα αποφάσισε να απομακρυνθούν οι καταληψίες απο το βαγόνι ειδάλλως να εισέλθουν οι αστυνομικοί ώστε να τους απομακρύνουν με τη βια. Απο τοτε εχει ξεκινησει μια εντονη διαμαχη για την τυχη αυτου του βαγονιου μεσα απο την οποια προβαλλε ξανα το επιμαχο ζητημα του ασυλου...

Καταλαβες λοιπον, το σωσε γινεται...

Ανώνυμος είπε...

να σε ρωτησω κ γω με τη σειρα μου κατι; εχω επισκεφτει το μπλογκ της afasoee και εχω δει και τις αναρτησεις στο φανκι τβ στο youtube και εχω καποιες αποριες.

Εισαι μελος της συλλογικοτητας αυτης και αν ναι θα μου απαντουσες σε μερικες ερωτησεις για τους αφασοεε?